تأثیر آموزش مهارتهای یادداشت برداری بر خودکارامدی تحصیلی دانشجویان

مقدمه: یکی از اهداف تعلیم و تربیت، آماده کردن دانشجویان برای رویارویی با مسایل آینده و نوآوری است، به همین دلیل باید مسایل مربوط به یادگیری آن ها در کانون توجه قرار گیرد و تقویت شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی، تأثیر آموزش مهارت های یادداشت برداری بر خودکارامدی تحصیلی دانشجویان انجام یافته است.  مواد و روش ها: پژوهش با روش آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد) انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان و دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کرمان ورودی 89-1388 بود. نمونه تحقیق شامل 110 نفر، 55 نفر گروه آزمایش (30 نفر دانشکده ادبیات و 25 نفر دانشکده بهداشت) و 55 نفر گروه شاهد (30 نفر دانشکده ادبیات و 25 نفر دانشکده بهداشت) بود که با روش نمونه گیری خوشه ای یک مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه خودکارامدی دانش آموز morgan - jinks استفاده شد. پیش از اجرای آموزش در دو گروه پیش آزمون اجرا گردید. بعد از اتمام دوره آموزش که فقط برای گروه آزمایش برگزار گردید، از دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های independent –t و ancova استفاده شد.  یافته ها: خودکارامدی تحصیلی دانشجویان گروه آزمایش دو دانشکده به طور کلی پس از آموزش مهارت های یادداشت برداری به طور معنی داری افزایش یافت (005/0> p ) . همچنین یافته های حاصل از مقایسه دو دانشکده آشکار ساخت که آموزش این مهارت ها رابطه معنی داری با خودکارامدی تحصیلی دانشجویان دانشکده بهداشت داشته است (005/0 > p )، اما رابطه معنی داری با خودکارامدی تحصیلی دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی مشاهده نشد (005/0 < p ).  نتیجه گیری: با توجه به تأثیر مثبت آموزش مهارت های یادداشت برداری، به نظر می رسد لازم است دست اندرکاران امرآموزش نسبت به ترویج آموزش این مهارت ها سرمایه گذاری بیشتری نمایند و حتی المقدور در دوره های آموزشی استادان دانشگاه، مهارت های یادداشت برداری گنجانده شود تا اساتید به عنوان افراد اثرگذار بر دانشجویان بتوانند روند آموزش و یادگیری این مهارت ها را تسهیل نمایند.